Pisałam kiedyś, że Praga mnie trochę rozczarowała. Że nie zaliczyłabym jej do mojego topu wszechczasów. Zmieniłam zdanie, kiedy odwiedziłam czeską stolicę zimą.

Nie wiem, czy to zasługa niewielkiej ilości turystów czy aromatu grzanego wina na ulicach, ale Praga jesienią i zimą prezentuje się o niebo przyjaźniej, niż w szczycie sezonu. Nawet na Starym Rynku czeski słychać częściej niż angielski niż niemiecki. Po Wełtawie płyną kry lodu, a miejskie krajobrazy wyglądają bajkowo w oślepiająco jasnym, zimowym słońcu.

Wypad do Pragi to świetny pomysł na weekend, między innymi dzięki Polskim Busom, które jeżdżą z wielu polskich miast i mają bardzo przystępne ceny biletów (nieporównywalne z lotniczymi). Ale taka wycieczka może być też doskonałym urozmaiceniem ferii narciarskich, wszak w Czechach zawsze jesteśmy blisko gór.

Co robić w zimowej Pradze? Ze swojej strony chciałam Wam podrzucić 3 luźne inspiracje.

Spacerem po Starym Mieście

Praga idealnie się nadaje do zwiedzania na piechotę. Mimo, że interesująca z turystycznego punktu widzenia część miasta jest dość rozległa, jednocześnie ma tyle ukrytych atrakcji, pięknych zakątków, stylowej architektury, że szkoda byłoby te smaczki przegapić, jeżdżąc metrem.

Spacerując po Pradze można rzeczywiście wsiąknąć w miejską tkankę i poczuć jej klimat. Ten lekko klaustrofobiczny, znany z książek Kafki, odczuwalny w krętych i wąskich uliczkach. Ten bardzo współczesny, pachnący złocistym piwem i marihuaną w bramach i piwnicznych pubach. Ten dumny i podniosły, sześć wieków historii widocznych w fasadach przepięknie odrestaurowanych kamienic, będących jedną z przyczyn dla których nawet hitlerowcy nie chcieli zniszczyć tego miasta.

Na pierwszy dzień i dobry początek pobytu w Pradze proponuję bardzo klasyczną trasę, która pozwoli zahaczyć o wszystkie charakterystyczne punkty miasta i typowe atrakcje. Spacer możemy zacząć więc na Placu Wacława (Václavské náměstí) przy stacji metra Muzeum (samo Muzeum Narodowe jest niestety chwilowo w trakcie remontu).

Idąc w dół placu, mijamy imponujące budynki jak Grand Hotel Europa. Kontynuując spacer niemal w linii prostej, dojdziemy do Starego Rynku (Staroměstské náměstí), którego zwiedzanie spokojnie zajmie nam pół godziny. Wzrok przykuwają m.in. wieża Ratusza z mechanizmem zegara astronomicznego i Kościół Św. Mikołaja. Warto dać się zgubić i pobłądzić w biegnących od rynku ulicach. Ulicą Celetną dojdziemy do Wieży Prochowej – dawnej bramy Starego Miasta, a Karlovą – do Bramy Mostowej i słynnego Mostu Karola. Na drugim brzegu czeka na nas urokliwa dzielnica Malá Strana, znana m.in. z zapełnianej regularnie graffiti ściany Johna Lennona. Jeśli mamy jeszcze czas i siłę, warto wspiąć się wyżej – na same wzgórze zamkowe i pozwiedzać Hradčany. Za wejście do zamku trzeba płacić, ale największe wrażenie i tak robi Katedra Św. Wita, którą możemy zobaczyć zupełnie za darmo.

 

Zamek, ale Wyszehradzki 

Zamek na Hradczanach to turystyczna klasyka, więc może narażę się co niektórym, jeśli stwierdzę, że według mnie to mniej ciekawa część miasta. A już za przejście Złotą Uliczką w ogóle nie opłaca się płacić!

Osobiście dużo bardziej polecam drugie wzgórze zamkowe, którego historia sięga X wieku, mimo że po zamku jako takim niewiele już zostało. Stanowi jednak ono świetny punkt widokowy i punkt wyjścia do kolejnego spaceru.

Wysiadamy na stacji metra Vyšehrad i od razu mamy pod ręką to, co z Wyszehradu pozostało. Czyli pozostałości fortyfikacji z czasów austriackich (XVII wiek), kościół św. Piotra i Pawła, cmentarz, na którym spoczywa wielu znanych Czechów oraz rozległy, bardzo przyjemny park. To ulubione miejsce prażan, zwłaszcza wiosną i latem, bo świetnie sie nadaje na pikniki i piwo pod chmurką. Ale o każdej porze roku spotkamy tu wytrwałych biegaczy czy rodzinki na spacerze.

 

Z wysokości murów rozciąga się piękna praska panorama. Warto zejść wzgórzem aż do rzeki i kontynuować przechadzkę wzdłuż jej brzegu, w stronę Starego Miasta. Możemy urozmaicić naszą trasę i poszwędać się po wysepkach położonych na Wełtawie – Střelecký Ostrov i Slovanský Ostrov to kolejne zielone, bardzo przyjemne przestrzenie miejskie.

Knajping

Zwiedzanie Pragi z perspektywy knajpianej? Pomysł dość oczywisty, bo nie od dziś wiadomo, że czeska stolica knajpami stoi i mam tu na myśli zarówno restauracje jak i kluby, bary i oczywiście puby. Od października do kwietnia wszystkie te lokale mają dodatkową zaletę – można się trochę rozgrzać w trakcie wielogodzinnych spacerów.

Podczas swojego niedawnego pobytu w Pradze odwiedziłam kilka miejsc, spośród których polecam Wam trzy – do wszystkich zabrała mnie lokalna znajoma, Lucie, której bardzo dziękuję za wszystkie wskazówki i oprowadzanie po mieście!

Potrefena Husa to pub w trochę angielskim stylu – przyciemnione światło, ciężkie wnętrze, aromat piwa i dymu papierosowego (w Czechach wciąż można palić w lokalach, choć wkrótce ma się to zmienić!). Napijemy się tam paru rodzajów lokalnego piwa i zjemy większość klasycznych czeskich potraw w całkiem przystępnej cenie – zwłaszcza jak na lokalizację, nieopodal Starego Rynku. Niestety w menu brakuje jednego z nielicznych w tradycyjnej czeskiej kuchni dań wegetariańskich – smażonego sera (smažený sýr).

Dostaniemy go za to w świetnym wydaniu w lokalu położonym nieopodal Malej Strany – Kolkovna Olympia. Do picia polecam mieszankę piwa ciemnego i jasnego – ciekawe, niezbyt popularne u nas rozwiązanie. Minus za nieprzyjemną dla cudzoziemców obsługę, chyba że to tylko my mieliśmy takiego pecha.

Co na wieczór? Może wyluzowana miejscówka w bardzo czeskim, piwnicznym klimacie – Popo Cafe Petl, czyli coś w rodzaju studenckiego pubo-klubu. Jakość serwowanych trunków jest co prawda już też raczej studencka niż „dla koneserów”, ale za to ceny bardzo przyjazne dla portfela!

Jeśli macie swoje ulubione lokale w Pradze, polecajcie śmiało! Ja słyszałam sporo dobrego o pubie U Kocoura, ale nie udało mi się tam jeszcze dotrzeć – może nastepnym razem. Bo nie widziałam jeszcze Pragi wiosną, więc trzeba będzie to nadrobić 🙂